Bawa pergi kenangan itu!

Mungkin, kau pandang aku ni macam orang yang pernah kecewakan kau suatu masa dulu.
 Mungkin, kau tak pernah sedar silap kau.
Mungkin, pada anggapan kau aku ni mudah untuk kau perbodohkan.

Memang, Suatu masa dulu aku pernah kecewakan kau.
Memang, aku akui kebenaran tu. Aku mengaku salahnya aku kat mana.
Memang, Aku tahu aku salah.

Tapi,
Kau tak pernah mengaku salah kau. Kau tahu kau salah, tapi kenapa kau masih salahkan aku 100%?
Kau tahu? Kau ego!

Andai aku masih memegang janji janji kau setelah sekian lama kau diamkan diri,
Aku akan dapat kebahagiaan aku?
Kau akan tepati janji kau untuk setia dengan aku?
Tak!
Dalam diam kau mengkhianati janji kau.

Aku bersyukur dengan apa yang aku miliki sekarang.
Aku berjanji aku akan menjaga kesetiaan aku untuk dia yang jelas sayangkan aku.
Maaf, kau bukan lagi sesiapa bagi aku.
Jangan pernah kau menagih lagi kasih sayang dari aku.
Kini, hati ini milik orang lain dan aku terlalu menyayanginya sepenuh hati.
Hati yang pernah kau hancurkan dulu, dia telah pulihkan dengan kasih sayangnya.
Pergi bawa jauh kenangan ni. Tak sanggup lagi untuk aku kenang.
Andai diberi pilihan, aku taknak kenal dengan kau.
Sakit ini akan aku buang sejauh yang mungkin.
Izinkan aku pula bahagia tanpa derita yang sama.
Sungguh,
Tak sanggup lagi untuk aku tempuh.



Comments